بررسی روابط بانو و کودک در رمان اسکار و بانوی صورتی پوش اثر اریک امانوئل اشمیت

پسر بچه ده ساله ای به نام "اسکار" به بیماری سرطان مبتلا و در بیمارستان بستری است. آن جا با پرستاری به نام "مادام رز" آشنا می شود و رابطه ی عاطفی بین آن دو به وجود می آید . "مادام رز" که پیرزنی مهربان و با تجربه است ،او را به دنیای افسانه ها می برد تا روزهای واپسین عمر خود را با آرامش بیشتری سپری کند و از او می خواهد تا به خدا نامه بنویسد.این رمان مجموعه 1? نامه ای است که این کودک خطاب به خدا می نویسد: دوازده روز از زندگیش، دوازده روز پر ماجرا و شاعرانه،دوازده روز با شخصیت های متفاوت،دروازده روز با ایمان به خدا. این دوازده روز ،واپسین روزهای عمر این پسرک اند، ولی به لطف وجود "مادام رز" که پیوند عاطفی با او برقرار کرده به دوازده روز افسانه ای مبدل می شود. هدف اصلی این پایان نامه تقابل جامعه با فرد و باالعکس ، در شرایط بخصوص است .و نقش روابط انسانی در جامعه ی مدرنی که در آن حس تعامل رو به فراموشی است .از سوی دیگر تاکید این رمان بر محرکی بیرونی به نام امید ،موجب می شود مخاطب امروزی که دچار روزمرگی زندگی است و دلزده از تمام مکررات ، و همواره برای اثبات پوچی حیات به بزرگانی چون کافکا ، کامو ، سارتر و... چنگ می زند، اندکی معطوف زندگی لذت بخش کودکی شود که محکوم به مرگ است.